ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದ ಈ ಒಂಟಿ ಜೀವದ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ
ಭಾವನೆಗಳ ಗುಡುಗು....ಸಿಡಿಲು....ಅಬ್ಬರ.....
ನೂರೆಂಟು ಯಾತನೆಗಳ ಹಿಂಡು
ಮನಸೆಂಬ ಮರೀಚಿಕೆಯ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಿವೆ ಇಲ್ಲಿ
ನೀ ಮರಳಿ ಬಾ........ ನೀ ಬೇಗ ಬಾ........
ಆ ಮಸಣದ ಮೌನ........
ಆ ನೆರಳಿನ ಅಲೆಗಳ ರೌಧ್ರ ನರ್ತನ.....
ಅದರೊಡನೆ ಆಕ್ರೋಶ ಅಸಹನೆಗಳ ನಿರಂತರ ಸೆಳೆತ..
ವಿಧಿಯ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿಹೆನು ನಾನಿಲ್ಲಿ
ನೀ ಮರಳಿ ಬಾ........ ದಯೆತೋರಿ ಬಾ........
ಬರಡು ಬಂಜರವಾಗಿರುವ ಈ ಜೀವಕೆ
ಹೊಸಚೇತನದ ಜಲಧಾರೆಯನ್ನು ಭೋರ್ಗರಿಸು ಬಾ...
ಕತ್ತಲೆಯೆಂಬ ರಕ್ಕಸನ ಸೈನ್ಯೆಯನ್ನು ಸದೆಬಡಿದು ಬಾ...
ಗೆಲುವಾಗಿ ಬಾ ನೀ..... ನಗುವಾಗಿ ಬಾ......
ನೀ ಮರಳಿ ಬಾ........ ನೀ ಬೇಗ ಬಾ........
ನೀ ಮರಳಿ ಬಾ........ ದಯೆತೋರಿ ಬಾ........